อัฎฐสุตรา

อัฎฐสุตรา [Spoil Warning]

posted on 04 Apr 2010 19:58 by tomazzu  in GEneral

ผมว่าตอนจบเจ็บปวดจังแฮะ...

อ่านไปรอบหนึ่ง..

ไม่ยักกะเห็น คุณวิทนร์มองว่า เลขสามเป็นครึ่งหนึ่งของเลขแปดด้วย

บังเอิญ (หรือไม่บังเอิญ ถ้าเรากล่าวถึงกรณีของมิติที่ทับซ้อนกันแบบนี้)

ผมเรียน Physic มาบ้าง

ขอบอกว่าไม่ได้อ่านอะไรที่สะใจมานานมากแล้ว

และทำให้ผม "กระสัน" อยากเรียนเลข มากขึ้น


เสียดายไม่สามารถตอบใน กระทู้ต่อได้..

เป็นเรื่องที่ "ประดับจิต" จริง ๆ

ความบิดเบี้ยวของเวลานี่มันช่างน่าเศร้า

เรื่องนี้ทำให้นึกถึงท่อนหนึ่งของเพลง

"ขอบคุณ " ของวงหมาสมัยใหม่ (Modern Dog)

ที่บอกว่า

"ถ้าเราไม่ได้รักกันไม่รู้จะเป็นอย่างไร"

แต่อย่างไรก็ตาม ผมรู้สึกว่า

ข้อจำกัดของมิติ มันน้อยเกินไปแฮะ








เพราะความเป็นไปได้ไม่มีที่สินสุด ตามจินตนาการ

เหมือนวงแหวนโมบิอุส ที่ทับซ้อนกัน n ชั้น

แต่กลับมา ก็ยังจะหาวนไปเวียนมาได้ไม่รู้จักหมด


ขอบเขตที่หาไม่เจอ ทำให้เราได้เจอกัน

ขอบคุณครับ




ปล.. ไม่ทำนิยายประเภท พจญภัยตามใจเลือกมั่งเหรอฮะ

Tags: วินทร์, หนังสือ, อัฎฐสุตรา, เลียววารินทร์