แด่คุณตา

แด่คุณตา

posted on 09 Jan 2010 23:19 by tomazzu  in GEneral

พฤษภกาสร          อีกกุญชรอันปลดปลง
โททนต์เสน่งคง     สำคัญหมายในกายมี
   
นรชาติวางวาย    มลายสิ้นทั้งอินทรีย์
สถิตทั่วแต่ชั่วดี    ประดับไว้ในโลกา

กลอนบทนี้มากจาก

กฤษณาสอนน้อง ซึ่งเป็นพระนิพนธ์ในสมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระปรมานุชิตชิโนรส

ทุกครั้งที่ผมต้องการปลงอะไรซักอย่าง หรือว่า

พบกับสิ่งที่ต้องยอมรับอย่างไม่มีเงื่อนไขเช่น

"ความตาย"

ผมจะนึกถึงบทกลอนนี้เสมอ

 ผมจำไม่ได้ว่าได้ยินกลอนชุดนี้ตอนประถมอะไร

แต่ผมจำได้ ว่า "ครู"  ผู้นั้นสรุปให้ผมเข้าใจว่า

ผู้ใดที่ทำอะไรไป สุดท้าย ผลลัพท์ที่เป็นความจริงต้องกระจ่างออกมา

วันนี้คุณตาผมเสีย แม้ว่า ผมจะไม่ได้สนิทอะไรกับคุณตามากมาย

แต่ผมยังจำรอยยิ้มของท่านได้เสมอ

พร้อมทั้งคำอวยพร ทุก ๆ ครั้ง ในวันสำคัญ เช่นวันเกิด วันปีใหม่ วันสงกรานต์

วันนี้ไม่มี คำอวยพร จากปากของท่านหลุดมาได้อีกแล้ว

ตาครับ ผมรักตานะครับ พักผ่อนให้สบายเถอะครับ 

ซักวันผมจะตามไป ไม่รู้ว่าเหมือนไหร่ เหมือนกัน

Tags: ความตาย